Η σκέψη μου σήμερα ας χορέψει ανάλαφρα
στα απάτητα μονοπάτια του ουρανού
να αγγίξει το κατάλευκο χιόνι των βουνών
και να γλιστρήσει στον πιο κοφτερό πάγο
για να λειάνει τις μορφές του πόνου του αγοριού.
Κι εκείνο όρθιο κι αλώβητο να σταθεί
μπροστά σε τούτη την ανεμοζάλη
σαν αισθανθεί την αύρα της αγάπης
που για κείνον ποθώ να φανερώσω.
____________________________
Ελένη Βαφειάδου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου