Παρατείνω την αναμονή
Αφήνω περιπλανώμενη την φαντασία
να εξερευνά τα άγνωστα μυστικά.
Τα φύλλα του κέδρου
έχουν τον δικό τους μύθο,
Τον αφουγκράζομαι μαγεμένη.
Μιλούν για έναν γερό άνθρωπο
που ονειρεύτηκε την απάτητη πλαγιά.
Σε αυτήν θέλει μόνο πια να αναπνέει.
Το κάλεσμα αντανάκλαση ψυχής.
Αφήνω πίσω τις στάχτες.
Ξέρω πως μόλις η βροχή
ποτίσει την διψασμένη γη
η άνοιξη θα ξανάρθει.
Κι όσο ακολουθώ το πέταγμα των πουλιών
βρίσκω τον δρόμο για να τα σώσω.
_____________________________
Ελένη Βαφειάδου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου