Μια αξέχαστη για μένα εμπειρία ήταν για μένα η επίσκεψή μου στο γυμνάσιο και λύκειο Βιλλίων. Μετά από μια πανέμορφη διαδρομή, έφτασα στο σχολείο που στεγάζει συνολικά 80 περίπου μαθητές γυμνασίου και λυκείου σε ειδυλλιακή τοποθεσία περιτριγυρισμένη από βουνά, από όπου προέρχεται κι η ονομασία του χωριού: Βίλλια ή αλλιώς Ειδύλλια.
Αφορμή για την πρόσκληση να επισκεφτώ το σχολείο ήταν ο εορτασμός της Παγκόσμιας Ημέρας Ποίησης, και πράγματι η μέρα ξεκίνησε γιορταστικά με την εκτέλεση μελλοποιημένων ποιημάτων που είχαν προετοιμάσει ο καθηγητής κύριος Δημήτρης Στεργίου με την μαθήτρια Διώνη και αργότερα με τον μαθητή Ορέστη.
Μη θεωρώντας τον εαυτό μου ειδικό στην ποίηση, δανείστηκα αρχικά στίχους του ποιητή Φαίδονα Πατρικαλάκη από την συλλογή του ¨Επίλεκτες Λέξεις":
…Δεν ξέρω πώς φτιάχνονται τα ποιήματα,
τι ακριβώς μεσολαβεί για να μετατραπεί η ασχήμια
ξαφνικά σε ωραιότητα.
Πώς διαπερνά ο ποιητής τους ήχους και το φως
για να φτάσει στο ανεξερεύνητο χάος;
Η ποίηση είναι η παρηγοριά του ποιητή,
η σοφία του, δεν αρκείται να την κρατά για
τον εαυτό του, αλλά πασχίζει να την μεταφέρει
στους ανθρώπους, να της δώσει φτερά,
να την ανεβάσει στους ουρανούς
να την μετατρέψει σε πηγή ζωής.
Ό,τι υπάρχει βαθύτατα
κρυμμένο πίσω από το ερμητικό αδιόρατο
είναι η ποίηση.
Καταλυτικά κύματα της θάλασσας,
τυλιγμένα ολόγυρα από τον εαυτό τους…
…βροχή που έπεσε, που θα πέσει,
που θα πέφτει αέναα.
Κατά καιρούς μ´ εγκαταλείπει
και τότε νιώθω αφόρητη μοναξιά…
… Η ποίηση είναι σαν να φοράς ανάποδα τα ρούχα σου και να βγαίνεις στους δρόμους παραξενεύοντας τους ανθρώπους που αναρωτιούνται τι ακριβώς σε ώθησε να το κάνεις.
Γράφω ποίηση ταΐζοντας
το κουτσό περιστέρι...
Στη συνέχεια συζητήσαμε με τους μαθητές βιωματικά στοιχεία της διαδρομής μου στην ανακάλυψη μέσω της ποίησης ενός διαφορετικού τρόπου έκφρασης που παραλείπει κάθε τι περιττό και εστιάζει στην ουσία των πραγμάτων.
Διαβάστηκαν ποιήματα της ποιητικής συλλογής μου "το τυφλό κορίτσι και άλλα ποιήματα", Αθήνα 2018, αλλά και άλλα ανέκδοτα ποιήματά μου που στην αρχή είχα προεπιλέξει, αλλά στην συνέχεια επέλεγα ανάλογα με θεματολογία που διαμορφωνόταν συζητώντας όλο και πιο ελεύθερα με τους μαθητές που ρωτούσαν και συμμετείχαν στην κουβέντα.
Όταν τους προτείναμε, μαζί με τις καθηγήτριές τους, να δοκιμάσουν να συνθέσουν και να μοιραστούν με εμένα και τους συμμαθητές τους δικά τους ποιήματα, δέχτηκαν διστακτικά στην αρχή και με ενθουσιασμό στην συνέχεια. Τα ποιήματα που συνέθεσαν εκείνη την μέρα στην συνέχεια καταγράφηκαν σε μια ποιητική συλλογή που με μεγάλη υπερηφάνεια παρουσιάζω από αυτό το ιστολόγιο:
https://issuu.com/martza1/docs/_share
Ευχαριστώ θερμά για την πρόσκληση, την άψογη συνεργασία και την προετοιμασία αυτής της όμορφης γιορτής της Ποίησης την Διευθύντρια Κυρία Θωμαΐδου Ευμορφίλη και τις εκπαιδευτικούς Κυρίες Τζαβάρα Μαρία και Λούκου Μαρία και Τραυλού Αναστασία.
Ευχαριστώ ακόμα την Διώνη, τον Ορέστη, την Βενετία, την Φαίη, την Αγγελική, την Χριστίνα, την Αγγελική, την Νικολέττα, την Εβελίνα, την Κατερίνα, την Τζουλιάνα, την Βασιλική, την Φωτεινή, την Ελένη, την Τζοάννα, την Μαριάννα, την Μαρία, τον Ταξιάρχη, τον Γιάννη, τον Παναγιώτη και την δασκάλα τους Χαρά που με τους στίχους τους έκαναν αυτή την γιορτινή μέρα τόσο ξεχωριστή καθώς και την Νίκη για την πολύ όμορφη επιμέλεια της ποιητικής συλλογής.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου