Ξεχύθηκαν τα χρώματα που είχε
φυλαγμένα στην καρδιά
τ’ αγνό αγόρι
και το βλέμμα της μαγνήτισαν.
Θα τα κυνηγήσει
ως τ’ άπιαστα κύματα
ταξιδευτής μιας ουτοπίας
που του χαμογελά
καραβοκύρης τολμηρός
στα κοκκινωπά χρυσόμαλλα φτερά
της πεταλούδας.
Ρόδινο μικρόφυλλο κι εύρωστο σχίνο
μοιράζονται τώρα την ίδια σχισμή της πέτρας
στο κάστρο των ονείρων τους.
___________________________
(C) Ελένη Βαφειάδου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου