Τα πληγωμένα κι αδύναμα πουλιά
δεν πετούν γρήγορα σαν τα άλλα
μα είναι κείνα που πίσω θα κοιτάξουν
κάποιο πού έμεινε ξοπίσω να νοιαστούν.
Κι είναι κείνα που με κρώξιμο δυνατό
τ' άλλα πουλιά θα εμψυχώσουν,
στο ταξίδι δίνοντας τον ρυθμό
θάρρος εμπνέοντας,
αφού τον πόνο και τον φόβο αψηφούν.
Κι είναι εκείνα που κάποτε
φτάνουν πιο μακριά,
γιατί κάνουν τα πιο τρελά όνειρα:
να πετάξουν πέρα απ' τον ορίζοντα,
πέρα απ' τα όρια της φύσης,
μέχρι εκεί που η καρδιά τα οδηγεί.
____________________________
Ελένη Βαφειάδου
Πίνακας: "Οι γλάροι" του Αχιλλέα Ζωγράφου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου