Άσπιλο διάφανο
κρίνο
δώρο της ζωής
είσαι.
Μήτρα γόνιμη της
γης,
ανθίζεις όταν
λατρεύεσαι.
Τις προσταγές
της φύσης
συνετά
ακολουθείς,
αγάπη
αντιτάσσεις στους εξουσιαστές˙
στους ώμους σου
στηρίζεις
τα θεμέλια του
κόσμου.
Φύση γήινη, αγνή,
τα χαρίσματά σου,
ομορφιά στην
ύπαρξη προσθέτουν,
η φαντασία σου
τον ορίζοντα επεκτείνει.
Με αφοσίωση και
φροντίδα
για ζωντανούς
και νεκρούς
τον πολιτισμό
ορίζεις.
Την ήρεμη πυγμή
σου,
της ύπαρξης
βαρύτητα
πολλοί φθόνησαν˙
Να σε υποτάξουν
θέλησαν
σκιά ρίχνοντας στη
ζωή.
Ψυχή γυναίκας
ανεμπόδιστα
προχώρα˙
αγάπη, ενότητα,
ειρήνη
καθολικά να
σκορπίσεις
γιατί αδέλφια
είναι όλα τα παιδιά σου
