ΤΑ ΡΟΔΙΑ

 

Κόκκινο που θριαμβεύει

τα ρόδια του κήπου

στο φως του Οκτώβρη

την κατήφεια σκορπίζουν

των ημερών.

 

Με καλούν να γευτώ

τους χυμούς τους,

αντίδοτο και θεραπεία

των οιωνών.

Τύχη κι ευημερία υπόσχονται.

 

Να μην περιφρονήσω αποφάσισα

το ζωηρό κάλεσμά τους﮲

τον Οκτώβρη,

μήνα δώρα φέροντα,

να εμπιστευτώ.

____________

Ελένη Βαφειάδου

 

ΘΕΑΤΡΟ-ΠΟΙΗΣΗ

Kανείς δεν ξέρει ο χρόνος, η μέρα, η ώρα τι θα μας φέρει... Ένα Μικρό θαύμα, η βραδιά ονείρων που ζήσαμε στην Πάτρα στις 4 Ιουλίου 2021 . Οι ομάδες KALLIEPOUSA ομάδες εμψύχωσης και Το Σπίτι της Καρδιάς με την πρωτοβουλία και τον άψογο συντονισμό της αγαπημένης φίλης Konstantina Bobola, εμψυχώτριας με την μέθοδο της Συνθετικής Παιγνιόδρασης, συνένωσαν σκέψεις, συναισθήματα, ιδέες και κατάφεραν να κάνουν το ποίημα παιχνίδι και το παιχνίδι ποίημα. Επιλεγμένα ποιήματα από την ποιητική συλλογή "Το τυφλό κορίτσι και άλλα ποιήματα" της Ελένης Βαφειάδου και άλλα της εκλεκτής φίλης Σοφίας Ταναΐνη συνήχησαν σε αναγνώσεις διαφορετικές και μας ταξίδεψαν σε μια εξερεύνηση της ομορφιάς της ανθρώπινης ψυχής, ενώ έγιναν αφορμή για μια μοναδική σύνθεση-συνένωση στίχων και ανθρώπων. Για τις μοναδικές στιγμές που μοιραστήκαμε θέλω να απευθύνω ένα μεγάλο ευχαριστώ, στην διοργανώτρια Κωνσταντίνα Μπόμπολα, σέ όλες τις συμμετέχουσες φίλες, και στις υπεύθυνες του πανέμορφου χώρου Mikeleni Events για την άψογη φιλοξενία τους.Η γνωριμία με το χώρο, "Καλλιέπουσα*Παιχνίδι-Έμπνευση-Επικοινωνία" συνεχίζεται.

Γιατί βασικό εργαλείο στην Εμψύχωση είναι το παιχνίδι;
θα ήταν μια εύλογη ερώτηση!
Γιατί το παιχνίδι;
«Μέσα από το παιχνίδι ανακαλύπτουμε πλήρως την Ζωή που είναι βαθιά ριζωμένη σε κάθε μας κύτταρο. Είναι μια υπαρξιακή κατάσταση σύνδεσης και σχέσης με τον εαυτό μας, τον καθένα και το κάθε τι» Ο. F Donaldson
Το παιχνίδι δίνει χώρο στον αυθορμητισμό και στο αληθινό, ανεξάρτητα από το φύλο, την ηλικία, τη σωματική κατάσταση, το επάγγελμα. Μέσα από το παιχνίδι μειώνονται οι άμυνες και τολμάμε να συναντήσουμε το «άλλο» πραγματικά, όπως τα παιδιά χωρίς ρόλους, πρέπει, πανοπλίες και προσωπεία.
Είναι ένας τρόπος επικοινωνίας που καλλιεργεί τη συναισθηματική νοημοσύνη, επαναπροσδιορίζει την έννοια της επαφής με τον εαυτό μας και τους άλλους, κτίζοντας αληθινές αυθεντικές σχέσεις.
Το παιχνίδι υπάρχει μέσα μας και αξίζει να ξαναθυμόμαστε τις αρχές και την αξία του, να ξαναβρίσκουμε το δικό μας εσωτερικό παιδί.
Με το παιχνίδι στρέφεται η προσοχή στις αισθήσεις μας, χαλαρώνουμε, ηρεμούμε, αναζωογονείται η ενέργειά μας, μαθαίνουμε και αφομοιώνουμε την γνώση καλύτερα, γελάμε, χαιρόμαστε και κυρίως καταργούνται οι δεύτερες σκέψεις.
Μέσα από το παιχνίδι ο άνθρωπος, βιώνει, χαίρεται και επιτρέπει να αναδυθεί στην επιφάνεια η αλήθεια, η καθαρότητα και αυτό θα τον οδηγήσει να δει την χαρά και την καθαρότητα ως επιλογή ζωής.
Ας επιτρέψουμε στον εαυτό μας να αισθανθεί παιδί και να αφεθεί στο παιχνίδι από καρδιάς!


Περισσότερα: https://www.facebook.com/groups/774870349721048/permalink/1337866203421457

"ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΠΟΙΗΣΗΣ 2023 ΣΤΟ ΓΥΜΝΑΣΙΟ -ΛΥΚΕΙΑΚΕΣ ΤΑΞΕΙΣ ΒΙΛΛΙΩΝ"

Πηγή: https://blogs.sch.gr/gymvilli/2023/05/05/i-poiisi-einai-to-katafygio-poy-fthonoyme/

Με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Ποίησης (21 Μαρτίου) -και με μία εβδομάδα καθυστέρηση- ο Όμιλος Φιλαναγνωσίας του σχολείου μας υλοποίησε δίωρο βιωματικό εργαστήριο ποίησης στο οποίο συμμετείχαν όλα τα τμήματα. Η ημέρα ξεκίνησε με την ερμηνεία μελοποιημένης ποίησης με συνοδεία κιθάρας. Στη συνέχεια υποδεχθήκαμε την ποιήτρια και εκπαιδευτικό Ελένη Βαφειάδου, η οποία παρουσίασε την ποιητική της συλλογή «Το τυφλό κορίτσι και άλλα ποιήματα». Τα παιδιά συνδιαλέχθηκαν με την εκλεκτή καλεσμένη και εμπνεύστηκαν από την παρουσία της. Η ίδια χρησιμοποιώντας την τεχνική της ιδεοθύελλας ενθάρρυνε τους/τις μαθητές/-τριες και εκπαιδευτικούς να γράψουν τα δικά τους ποιήματα ατομικά ή συλλογικά. Οι μαθητικές ομάδες εργάστηκαν με ενθουσιασμό, δημιούργησαν πρωτότυπες ποιητικές συνθέσεις και τις παρουσίασαν στο κοινό. Τέλος, η κυρία Βαφειάδου προσέφερε αντίγραφα της ποιητικής συλλογής στα παιδιά. 

 Τα ποιήματα που συνέθεσαν οι μαθητές/-τριες καταγράφηκαν και σε ηλεκτρονική μορφή και δημιουργήθηκε ένα ψηφιακό ποιητικό ανθολόγιο σε μορφή pdf το οποίο μπορείτε να δείτε εδώ: https://issuu.com/martza1/docs/_share.

 Περισσότερα σχετικά με την Ελένη Βαφειάδου μπορείτε να δείτε εδώ: http://elenispoems.blogspot.com/

 

Λίγα λόγια για την Παγκόσμια Ημέρα ποίησης

Πηγή: https://www.sansimera.gr/worldays/8

Η Παγκόσμια Ημέρα Ποίησης εορτάζεται κάθε χρόνο στις 21 Μαρτίου. Η αρχική έμπνευσή της ανήκει στον Έλληνα ποιητή Μιχαήλ Μήτρα, ο οποίος το φθινόπωρο του 1997 πρότεινε στην Εταιρεία Συγγραφέων να υιοθετηθεί ο εορτασμός της ποίησης στην Ελλάδα, όπως και σε άλλες χώρες, και να οριστεί συγκεκριμένη μέρα γι’ αυτό.

Η εισήγησή του έφτασε με επιστολή στα χέρια του ποιητή και μελετητή της ποίησης Κώστα Στεργιόπουλου, προέδρου τότε της Εταιρείας Συγγραφέων. Η ποιήτρια Λύντια Στεφάνου πρότεινε ως ημέρα εορτασμού την 21η Μαρτίου, την ημέρα της εαρινής ισημερίας, που συνδυάζει το φως από τη μία και το σκοτάδι από την άλλη, όπως η ποίηση, που συνδυάζει το φωτεινό της πρόσωπο της αισιοδοξίας με το σκοτεινό πρόσωπο του πένθους. Η πρώτη Ημέρα Ποίησης γιορτάστηκε το 1998 στο παλιό ταχυδρομείο της πλατείας Κοτζιά. Ετοιμάστηκε με ελάχιστα έξοδα και πολλή εθελοντική δουλειά, και είχε μεγάλη επιτυχία.

Τον Οκτώβριο του 1999, στη Γενική Διάσκεψη της UNESCO στο Παρίσι, η 21η Μαρτίου ανακηρύχθηκε Παγκόσμια Ημέρα Ποίησης. Το σκεπτικό της απόφασης ανέφερε: «Η Παγκόσμια Ημέρα Ποίησης θα ενισχύσει την εικόνα της ποίησης στα ΜΜΕ, ούτως ώστε η ποίηση να μην θεωρείται πλέον άχρηστη τέχνη, αλλά μια τέχνη που βοηθά την κοινωνία να βρει και να ισχυροποιήσει την ταυτότητά της. Οι πολύ δημοφιλείς ποιητικές αναγνώσεις μπορεί να συμβάλουν σε μια επιστροφή στην προφορικότητα και στην κοινωνικοποίηση του ζωντανού θεάματος και οι εορτασμοί μπορεί να αποτελέσουν αφορμή για την ενίσχυση των δεσμών της ποίησης με τις άλλες τέχνες και τη φιλοσοφία, ώστε να επαναπροσδιοριστεί η φράση του Ντελακρουά «Δεν υπάρχει τέχνη χωρίς ποίηση».

 

Επιμέλεια ψηφιακού ποιητικού ανθολογίου: Νίκη Κ. (μαθήτρια Β’ Λυκείου).

Αναδημοσίευση άρθρου που δημοσιεύτηκε στο ιστολόγιο του Γυμνασίου-ΛΤ Βιλλίων στις 3/5/2023

ΓΥΜΝΑΣΙΟ-ΛΥΚΕΙΟ ΒΙΛΛΙΩΝ: "Η ΠΟΙΗΣΗ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΚΑΤΑΦΥΓΙΟ ΠΟΥ ΦΘΟΝΟΥΜΕ", ΜΑΡΤΙΟΣ 2023

Μια αξέχαστη για μένα εμπειρία ήταν για μένα η επίσκεψή μου στο γυμνάσιο και λύκειο Βιλλίων. Μετά από μια πανέμορφη διαδρομή, έφτασα στο σχολείο που στεγάζει συνολικά 80 περίπου μαθητές γυμνασίου και λυκείου σε ειδυλλιακή τοποθεσία περιτριγυρισμένη από βουνά, από όπου προέρχεται κι η ονομασία του χωριού: Βίλλια ή αλλιώς Ειδύλλια.



Αφορμή για την πρόσκληση να επισκεφτώ το σχολείο ήταν ο εορτασμός της Παγκόσμιας Ημέρας Ποίησης, και πράγματι η μέρα ξεκίνησε γιορταστικά με την εκτέλεση μελλοποιημένων ποιημάτων που είχαν προετοιμάσει ο καθηγητής κύριος Δημήτρης Στεργίου με την μαθήτρια Διώνη και αργότερα με τον μαθητή Ορέστη.

Μη θεωρώντας τον εαυτό μου ειδικό στην ποίηση, δανείστηκα αρχικά στίχους του ποιητή Φαίδονα Πατρικαλάκη από την συλλογή του ¨Επίλεκτες Λέξεις":

…Δεν ξέρω πώς φτιάχνονται τα ποιήματα,
τι ακριβώς μεσολαβεί για να μετατραπεί η ασχήμια
ξαφνικά σε ωραιότητα.
Πώς διαπερνά ο ποιητής τους ήχους και το φως
για να φτάσει στο ανεξερεύνητο χάος;
Η ποίηση είναι η παρηγοριά του ποιητή,
η σοφία του, δεν αρκείται να την κρατά για
τον εαυτό του, αλλά πασχίζει να την μεταφέρει
στους ανθρώπους, να της δώσει φτερά,
να την ανεβάσει στους ουρανούς
να την μετατρέψει σε πηγή ζωής.
Ό,τι υπάρχει βαθύτατα
κρυμμένο πίσω από το ερμητικό αδιόρατο
είναι η ποίηση.
Καταλυτικά κύματα της θάλασσας,
τυλιγμένα ολόγυρα από τον εαυτό τους…
…βροχή που έπεσε, που θα πέσει,
που θα πέφτει αέναα.
Κατά καιρούς μ´ εγκαταλείπει
και τότε νιώθω αφόρητη μοναξιά…
… Η ποίηση είναι σαν να φοράς ανάποδα τα ρούχα σου και να βγαίνεις στους δρόμους παραξενεύοντας τους ανθρώπους που αναρωτιούνται τι ακριβώς σε ώθησε να το κάνεις.
Γράφω ποίηση ταΐζοντας
το κουτσό περιστέρι...


Στη συνέχεια συζητήσαμε με τους μαθητές βιωματικά στοιχεία της διαδρομής μου στην ανακάλυψη μέσω της ποίησης ενός διαφορετικού τρόπου έκφρασης που παραλείπει κάθε τι περιττό και εστιάζει στην ουσία των πραγμάτων.


Διαβάστηκαν ποιήματα της ποιητικής συλλογής μου "το τυφλό κορίτσι και άλλα ποιήματα", Αθήνα 2018, αλλά και άλλα ανέκδοτα ποιήματά μου που στην αρχή είχα προεπιλέξει, αλλά στην συνέχεια επέλεγα ανάλογα με θεματολογία που διαμορφωνόταν συζητώντας όλο και πιο ελεύθερα με τους μαθητές που ρωτούσαν και συμμετείχαν στην κουβέντα.

Όταν τους προτείναμε, μαζί με τις καθηγήτριές τους, να δοκιμάσουν να συνθέσουν και να μοιραστούν με εμένα και τους συμμαθητές τους δικά τους ποιήματα, δέχτηκαν διστακτικά στην αρχή και με ενθουσιασμό στην συνέχεια. Τα ποιήματα που συνέθεσαν εκείνη την μέρα στην συνέχεια καταγράφηκαν σε μια ποιητική συλλογή που με μεγάλη υπερηφάνεια παρουσιάζω από αυτό το ιστολόγιο:


https://issuu.com/martza1/docs/_share


Ευχαριστώ θερμά για την πρόσκληση, την άψογη συνεργασία και την προετοιμασία αυτής της όμορφης γιορτής της Ποίησης την Διευθύντρια Κυρία Θωμαΐδου Ευμορφίλη και τις εκπαιδευτικούς Κυρίες Τζαβάρα Μαρία και Λούκου Μαρία και Τραυλού Αναστασία.


Ευχαριστώ ακόμα την Διώνη, τον Ορέστη, την Βενετία, την Φαίη, την Αγγελική, την Χριστίνα, την Αγγελική, την Νικολέττα, την Εβελίνα, την Κατερίνα, την Τζουλιάνα, την Βασιλική, την Φωτεινή, την Ελένη, την Τζοάννα, την Μαριάννα, την Μαρία, τον Ταξιάρχη, τον Γιάννη, τον Παναγιώτη και την δασκάλα τους Χαρά που με τους στίχους τους έκαναν αυτή την γιορτινή μέρα τόσο ξεχωριστή καθώς και την Νίκη για την πολύ όμορφη επιμέλεια της ποιητικής συλλογής.

2ο ΓΥΜΝΑΣΙΟ ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΗΣ: ΣΥΝΟΜΙΛΩΝΤΑΣ ΜΕ ΜΑΘΗΤΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΟΙΗΣΗ

 

"Το τυφλό κορίτσι και άλλα ποιήματα" συνομιλεί με τους μαθητές στο 2ο Γυμνάσιο Μεταμόρφωσης.

Σε μοναδική εμπειρία, εξελίχθηκε η πρόσκληση του 2ου Γυμνασίου Μεταμόρφωσης στις 4/2/2020 να μιλήσουμε για την ποίηση. Οι μαθητές (της β' τάξης του γυμνασίου) με προτροπή των καθηγητριών τους είχαν ετοιμάσει τις ερωτήσεις στις οποίες κλήθηκα να απαντήσω. Όλες εύστοχες έδωσαν πνοή και ενδιαφέρον στην κουβέντα μας.

Τα δικά τους ποιήματα που στη συνέχεια αυτοσχεδίασαν με λέξεις που οι ίδιοι πρότειναν και μοιράστηκαν με τους συμμαθητές τους και μαζί μας, αποκάλυψαν πολλές εσωτερικές τους ποιότητες και συναισθήματα. Θετικοί και απόλυτα συνεργάσιμοι στην κουβέντα μας, οι μαθητές μου μετέδωσαν τον ενθουσιασμό τους όταν μαζεύτηκαν μικρό μελίσσι γύρω μου αφού είχε χτυπήσει το κουδούνι για σχόλασμα για να ακούσω τα ποιήματά τους ή για να με ρωτήσουν από κοντά αν όλοι μπορούν να γράψουν ποιήματα ή τέλος να μου φέρουν τους σελιδοδείκτες και κάποια βιβλία, μικρά έπαθλα, που τους είχα μοιράσει νωρίτερα για μια ιδιόχειρη αφιέρωση.

Ευχαριστώ θερμά τον Διευθυντή κύριο Τόλη και τους συναδέλφους του 2ου Γυμνασίου Μεταμόρφωσης και ιδιαίτερα τις κυρίες Αλεβίζου και Συρίγου για αυτή την πρωτοβουλία τους, την ζεστή φιλοξενία τους και τον ενθουσιασμό, το μεράκι και την αγάπη με την οποία το πλαισίωσαν.

Μια επικοινωνία διαφορετική μέσω της ποίησης που κατάφερε να μας συντονίσει και να μας γεμίσει αισιοδοξία, αφού τα παιδιά έδειξαν έμπρακτα στην εποχή που ο λόγος κι η σκέψη βάλλονται, αμφισβητούνται, υποβαθμίζονται και αλλοιώνονται ότι η ποίηση έχει κάτι να τους πει...

ΓΥΝΑΙΚΑ ΕΣΥ

 

 

Άσπιλο διάφανο κρίνο

δώρο της ζωής είσαι.

Μήτρα γόνιμη της γης,

ανθίζεις όταν λατρεύεσαι.

 

Τις προσταγές της φύσης

συνετά ακολουθείς,

αγάπη αντιτάσσεις στους εξουσιαστές˙

στους ώμους σου στηρίζεις

τα θεμέλια του κόσμου.

 

Φύση γήινη, αγνή,

τα χαρίσματά σου,

ομορφιά στην ύπαρξη προσθέτουν,

η φαντασία σου τον ορίζοντα επεκτείνει.

Με αφοσίωση και φροντίδα

για ζωντανούς και νεκρούς

τον πολιτισμό ορίζεις.

 

Την ήρεμη πυγμή σου,

της ύπαρξης βαρύτητα

πολλοί φθόνησαν˙

Να σε υποτάξουν θέλησαν

σκιά ρίχνοντας στη ζωή.

 

Ψυχή γυναίκας

ανεμπόδιστα προχώρα˙

αγάπη, ενότητα, ειρήνη

καθολικά να σκορπίσεις

 

γιατί αδέλφια είναι όλα τα παιδιά σου

Η ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ

Την έλεγαν Crosby Fanny

μου φανερώθηκε σ’ ένα όνειρο μια νύχτα

πριν χρόνια, ολότελα τυφλή.

-Σε χρειάζομαι τόσο πολύ, μου είπε.

Το όνειρο έγινε ποίημα

το ποίημα έγινε βιβλίο.

-Τι χρειάζεται ένα τυφλό κορίτσι, αναρωτήθηκα;

Στίχοι ψηλαφήθηκαν με την αφή.

Τίτλος βιβλίου κοινός μας έφερε ξανά κοντά.

Νέα Υόρκη 1844, Αθήνα 2018.

Ποιήτρια και υμνογράφος,

διάσημη στην εποχή της κι έκτοτε

για στίχους αμέτρητους που υμνήθηκαν

χαρίζοντας δύναμη και κουράγιο.

Γραφή Braille δεν έμαθε ποτέ,

δίδαξε όμως παντού:

με την πίστη πώς να ακούμε

τις ψυχές πώς να ακουμπάμε

τον κόσμο πώς να ψηλαφούμε

την ζωή πώς να υμνούμε.

___________________________

Ελένη Βαφειάδου

Το ποίημα συμπεριλαμβάνεται στην ποιητική συλλογή "Αφίξεις, αναχωρήσεις, ζωή" Εκδόσεις Εύμαρος, Δεκέμβριος 2023