Τι κι αν η γη έχασε τον ομφαλό της;
Τι κι αν το σήμερα έχει ακόμα ενοχές με ραγίσματα του χθες;
κι αν ρόλοι άστικτοι θωπεύουν τις αμαρτίες,
και το σώμα έχει μπαλώματα κι ελλείψεις;
Τι κι αν η πούλια σπάνια συναντάει τον αποσπερίτη;
Συνέβη άπαξ...
Τώρα ξέρεις,
η ψυχή σου το ξέρει
πως σενάριο ζωής γράφεις.
Δεν φοβάσαι πια.
Το Πολικό σου αστέρι λάμπει.
Να το ακολουθήσεις.
___________________
Ελένη Βαφειάδου
*Το ποίημα αυτό δημοσιεύτηκε για πρώτη φορά στο διαδίκτυο στις 13/5/2016
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου