Ακρύλικό σε καμβά, Μάιος 2017
Ελένη Βαφειάδου
Η ζωή.
Η ζωή σου.
Μια κραυγή, μια ανάσα,
κι ένα φως...
και το ταξίδι ξεκίνησε.
Δασκάλα η ζωή που σε πήρε από το χέρι,
σου έμαθε να αισθάνεσαι, να επιλέγεις και να προχωράς.
Σου έδειξε κι ένα τέλος κάπου εκεί στο βάθος.
-Μην φοβάσαι τον Θάνατο, την ακούς να σου λέει, ΄
από σένα εξαρτάται, από τις επιλογές σου...
Την βλέπεις πανέμορφη και λαμπερή
να φλερτάρει μαζί του
και να στροβιλίζονται σε έναν κοινό σκοπό.
Σκοπός ζωής -σκοπός θανάτου
τους δίνει ομορφιά και νόημα.
Ανάμεσά τους ο Έρωτας.
Νικάει τον θάνατο ο έρωτας
κι ομορφαίνει την ζωή.
Μικροί θάνατοι οι χαμένοι έρωτες.
Γύρω σου άλλοι άνθρωποι στις δικές τους διαδρομές.
Ξεκινάς μαζί τους ή τους συναντάς στην πορεία,
άλλοι απομακρύνονται, άλλοι μένουν.
Αυτοί σου μαθαίνουν το καλό και το κακό.
Τα κατέχουν καλά και τα δυό.
Είναι ικανοί και για τα δυό.
Κι εσύ το ίδιο.
Εσύ αποφασίζεις.
Την κάθε στιγμή.
Κι απομακρύνεσαι από σένα ή μένεις πιστός σύντροφος,
να κρατάς ζωντανή την εικόνα
της όμορφης Δασκάλας.
Μικρός θεός μέσα σου, ο θεός σου,
εκεί θα ανακαλύψεις την δύναμη,
εκεί τις απαντήσεις,
εκεί το νόημα και την ουσία,
εκεί την αγάπη,
εκεί τον έρωτα,
όλα εκεί αρχίζουν και τελειώνουν.
Αν τον προδώσεις έχεις προδώσει την ζωή,
την όμορφη Δασκάλα.
_________________
Ελένη Βαφειάδου
