Ευλογημένη η ματωμένη γη
σαν καρπίσει ανθούς αγάπης.
Αεράκι απαλό σκόρπισε τα πέταλα
στον λόφο με τις κερασιές,
σταγόνες αίμα σε βωμό αγάπης
ράντισε θλιμμένος ο Πατέρας,
υποκλίθηκαν τότε
σε δυο σειρές αντικρυστές,
οι βασανισμένοι πρόγονοι,
μετανιωμένοι για τη θλίψη
που φώλιασε στα κύτταρα.
Προσκυνούν τη γέννησή σου
ώ, κατάλευκο άνθος του Λωτού!
Μονάκριβε ανθέ,
δέχτηκες τη ζεστή ηλιαχτίδα
σαν θεά για πάντα να υπηρετείς,
βήματα αγνής ιέρειας
σε προορισμό μυστικό
σε οδηγούν,
σε σένα μόνο απολογήθηκε ο Σωκράτης
σαν σε υποδέχτηκε στην Πνύκα,
για την Ζωή,
όταν τον ρώτησες ποιά είσαι.
"Γνώθι σεαυτόν"
σε ορμήνεψε ο Δάσκαλος,
κι απόμεινες να τον κοιτάς
μαύρα μάτια ,σκιστά,
απορία γεμάτα,
για την μοίρα που έσβησε την Τροία.
Αθώε λευκέ Λωτέ
με αγάπη τιμημένε,
τα άσπρα σου πέταλα με γνώση σαν γεμίσουν
σε λεύτερα παιδιά να τα μοιράσεις
στη θλιμμένη χώρα.
Το ευλογημένο γέλιο τους
τρανταχτά να ακουστεί
πέρα ως πέρα.
_______________
μετανιωμένοι για τη θλίψη
που φώλιασε στα κύτταρα.
Προσκυνούν τη γέννησή σου
ώ, κατάλευκο άνθος του Λωτού!
Μονάκριβε ανθέ,
δέχτηκες τη ζεστή ηλιαχτίδα
σαν θεά για πάντα να υπηρετείς,
βήματα αγνής ιέρειας
σε προορισμό μυστικό
σε οδηγούν,
σε σένα μόνο απολογήθηκε ο Σωκράτης
σαν σε υποδέχτηκε στην Πνύκα,
για την Ζωή,
όταν τον ρώτησες ποιά είσαι.
"Γνώθι σεαυτόν"
σε ορμήνεψε ο Δάσκαλος,
κι απόμεινες να τον κοιτάς
μαύρα μάτια ,σκιστά,
απορία γεμάτα,
για την μοίρα που έσβησε την Τροία.
Αθώε λευκέ Λωτέ
με αγάπη τιμημένε,
τα άσπρα σου πέταλα με γνώση σαν γεμίσουν
σε λεύτερα παιδιά να τα μοιράσεις
στη θλιμμένη χώρα.
Το ευλογημένο γέλιο τους
τρανταχτά να ακουστεί
πέρα ως πέρα.
_______________
Ελένη Βαφειάδου
Πίνακας: Lotus and the bird (XX cent.) by Huang Yongyu
Πίνακας: Lotus and the bird (XX cent.) by Huang Yongyu
Ευχαριστούμε, Ελένη, γι' αυτό το απρόσμενο ποίημα. Το άρωμα Ανατολής που αναδύει δεν είναι εξωτικό, δένεται με τους μύθους και την ιστορία μας, εξελληνίζεται και τελικά αφήνει το πανανθρώπινο στίγμα του. Ατμοσφαιρικοί και διακριτικά καμωμένοι οι στίχοι σου, γεμάτοι νοηματικές διαστρωματώσεις που όμως δεν επηρεάζουν την απλότητα και την καθαρότητα της αφήγησης. Ένα μπονζάι, θα έλεγα. Ο λευκός Λωτός με τα μαύρα σκιστά, απορημένα μάτια παίρνει τη θέση του πλάι στο Τυφλό κορίτσι ως μια γοητευτική και γεμάτη δύναμη θηλυκή μορφή στο ποιητικό σου σύμπαν.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολύτιμη για μένα η ανατροφοδότηση από την δική σου πολυδιάστατη ανάγνωση. Πράγματι, ο λευκός Λωτός και το Τυφλό κορίτσι θέλουν να μας μυήσουν σε έναν διαφορετικό τρόπο να εκτιμούμε ότι υπάρχει γύρω μας με "τα μάτια της ψυχής".
ΑπάντησηΔιαγραφή